Hoi, ik kamp al 25 jaar met verslavings...
Hoi, ik kamp al 25 jaar met verslavings problemen, voornamelijk cannabis, in blow vrije periodes veel alcoholgedronken. soms periodes alles door elkaar inclusief coke(snuif en -base -chinees). nu 10 maanden geleden gestopt met blowen en geleidelijk aan dagelijks meer gaan drinken met soms coke erbij. ik heb er geen zin meer in!!! nu voor derde keer hulpverlenings land aan het betreden. slik nu een week refusal dus drank vrij. ben bang weer voor de joint. mijn vraag: afkick drank, nu ontzettend moe, grieperig gevoel en nu (voor het eerst) af en toe kramp in rug en boven benen is dat normaal? en na een week nog grieperig gevoel? andere vraag: mijn huisarts gaat voor mij in overleg met jellinik trek-verminderende pillen organiseren..voor mij nieuw fenomeen, klinkt als gouden ei! maar ben sceptisch. bestaan die pillen? werken deze voor verschillende verslavingen? vraag: is verslaving een ziekte of genetisch? of ben ik gewend/geprogrameerd? ben ik bang om te leven cq volwassen te worden? (ervaar het nuchtere leven als een xtc nml het onbekende geeft mij een hele nieuwe kick ) m.a.w is het echt mogelijk om er van te genezen? bedankt en groet
Je code was: harry27 Beste vraagsteller, Door de drukte is je vraag twee weken blijven liggen. Je hebt naar mijn idee inderdaad last van afkickverschijnselen. De afkickverschijnselen moeten nu zijn verminderd. Als dat niet zo is, kun je dat het best met de huisarts of een verslavingsarts bespreken. Er is inderdaad medicatie behalve Refusal. Het gaat dan om Naltrexon (Nalorex/Revia) of Campral. Door Naltrexon krijg je de vrijheid weer terug. Je kunt eindelijk de drank laten staan, als je dat wilt, maar je kunt ook drinken als je dat zelf wilt. Naltrexon herstelt het hoofdsymptoom van verslaving aan alcohol: uitschakeling van wilskracht en gezond verstand op het gebied van alcohol. Je kunt dus wel krachtig willen stoppen of vinden dat je moet stoppen, maar je kunt dat niet of zeer moeilijk uitvoeren. Je drinkt door, ondanks alle tegenargumenten. Met Naltrexon lukt het willen en vinden weer wel. Als je geen alcohol wilt gebruiken, dan doe je dat voortaan niet. Maar als je wel wilt drinken kun je dat ook. Wie dus ondanks medicatie met Naltrexon (Nalorex of Revia)gewoon doordrinkt, wil zelf drinken en niet stoppen. Er zijn ook mensen, die Naltrexon gebruiken en toch drinken. Maar zij drinken veelal matig en incidenteel. Dat kunnen zij ook weer gemakkelijker volhouden dankzij Naltrexon. Je ziet dus dat Naltrexon een goede bescherming kan bieden tegen de zucht naar alcohol. Het is echter geen genezing van de alchoholverslaving. Je krijgt je eigen wilskracht weer terug plus de kracht van je gezonde verstand, zolang je Naltrexon slikt. Stop je ermee, dan is de kans zeer groot dat de alcoholverslaving weer terug komt. De combinatie van Nalorex en refusal is goed. De zucht is verminderd en je hebt met de Refusal een stok achter de deur. Campral een ander medicijn dat een met Naltrexon vergelijkbaar effect heeft. Er is geen middel dat de trek in cocaïne wegneemt. De verwachting is overigens wel dat een dergelijk middel met enkele jaren op de markt zal zijn. Je vraagt of een verslaving echt over gaat. De meningen lopen over uiteen. In de verslavingsgeneeskunde worden verslaving gezien als een chronische hersenaandoening. Vanuit psychologische optieken wordt verslaving gezien als aangeleerd gedrag dat je ook weer kunt afleren. Voor beide standpunten valt veel te zeggen, al lijken zij tegengesteld. Een verslaving aan alcohol, heroïne is zeer langdurig en wellicht ongeneeslijk. Met medicatie is het gemakkelijker de verslaving onder controle te houden. Het slikken van medicijnen is vaak echter niet genoeg. In de meeste gevallen is hulpverlening nodig om de motivatie om te stoppen te versterken en om een uitvoerbaar plan te maken. Na een langdurige verslaving ben je er dus niet met het langdurig en dagelijks slikken van een paar pillen. Je sociale en psychische mogelijkheden moeten worden ingezet om je gebruik onder controle te houden. En dat lukt vaak door hulpverlening. Volgens veel verslavingsgeneeskundigen is het nodig om levenslang medicatie voor een verslaving aan alcohol of heroïne te slikken. In deze optiek is verslaving ongeneeslijk. Ik ken zelf mensen die na nog jarenlang niet gebruiken plotseling weer heftig aan het gebruik zijn. Maar ik ken ook mensen die na het zeer langdurig slikken van medicatie het leven weten in te richten op een manier dat zij geen behoefte meer aan verslavend middelen hebben. In hun beleving is de verslaving voorbij. Ik werk zelf ruim 25 jaar in de verslavingszorg. Mijn opvatting is dat er zeer veel mensen zijn bij wie de verslaving inderdaad nooit voorbijgaat. Men kan echter wel zeer goed leren om de verslaving onder controle te krijgen. Het niet gebruiken wordt dan ook steeds eenvoudiger en emotioneel minder belastend. Maar ik ken -zoals hierboven gezegd - ook mensen bij wie ik de indruk heb dat de verslaving na lange jaren van volhouden eigenlijk voorbij is. Is die indruk correct? Ik weet het niet. Duidelijk is wel dat de door de verslaving veroorzaakte aanpassingen in de hersenen zeer langdurig zijn en wellicht voor veel mensen ook levenslang. Het antwoord op deze vraag is echter niet zo belangrijk, want het onder controle krijgen van verslaving is goed te doen. Eenvoudig is dit niet, maar goed te doen, is het wel. Met vriendelijke groet, Martin Sijes
01 oktober 2007
NIET GEVONDEN WAT U ZOEKT Stel een Vraag >